Do Kyoto dojeżdżam wcześnie rano nocnym autobusem z Tokyo. W hostelu zostawiam rzeczy i ruszam w miasto. Pogoda jest świetna. Najpierw jadę do Srebrnego Pawilonu. Kolor jest bardziej brązowy:) ale pawilon jest piękny. Obok jest staw i pawilon się w nim odbija. Park w którym się znajduje ma piękne jesienne kolory.
Później jadę do Złotego pawilonu. Także jest położony w parku, ze stawem od frontu. Jest intensywnie złoty. Oba te pawilony to wizytówki Kyoto.
Odwiedzam Park w którym znajduje się Pałac Cesarza. Wstęp do pałacu jest tylko w grupach z przewodnikiem po odebraniu pozwolenia. Niestety pierwsza wolne miejsce jest już po moim wyjeździe z Kyoto. Chodzę więc po parku i oglądam piękne drzewa.
Kyoto jest pełne świątyń, głównie buddyjskich. Niektóre bardzo piękne.
Następnego dnia spaceruję po okolicy Gojozaka i Gion. Jest tu wiele świątyń. Zaglądam też do małych sklepików, których wszędzie pełno. To okolica, w której można jeszcze spotkać Gejsze. Teraz nie trudnią się tym co dawniej, można je wynająć jako damy do towarzystwa, np. pójść razem do teatru czy na kolację. Nie udało mi się jednak żadnej wypatrzyć. Jest już ich naprawdę niewiele w Japonii.
Wieczorem idę do świątyni Kiyomizudera, która jest wieczorem podświetlana przez kilka dni. Wygląda cudnie. Drzewa wokół mają kolory czerwono – żółte. Podświetlone, odbijające się w stawie sprawiają wrażenie jakby pod taflą wody był lustrzany świat.
Podziwiam malutkie szeregowe domki. Chcę taki:) Choć może nie. Najbardziej chce stary, mały drewniany domek z ziemi praojców.
Ostatniego dnia wybieram się na spacer Ścieżką Filozofów, którą pominęłam innego dnia. Cudnie. Piękne kolory jesieni. Ścieżka wiedzie wzdłuż kanałku. Jakaś pani karmi koty, ludzie spacerują i jeżdżą na rowerach. Jest niedzielny ranek.
Potem jeszcze jadę do lasu bambusowego przy jednej ze świątyń.
Dziś Japończycy raczej nie są religijni. Dawniej, a w zasadzie do II wojny światowej masowo wyznawali Buddyzm i Shinto. Konfucjanizm, bardziej system filozoficzno – społeczny niż religia, wywarł wielki wpływ na japońskie społeczeństwo. Jego najważniejszymi wartościami są pokora, oszczędność, szczodrość, umiarkowanie, szacunek dla starszych i poszanowanie tradycji.